Tony Gatlif
Algerije
Tony Gatlif:
Waar ik het meest van houd op filmgebied, is als regisseurs films maken
over gewone mensen uit hun eigen milieu. Mede daarom ben ik zo'n groot
fan van Satyajit Ray, de Indiase regisseur die zoveel prachtige films
heeft gemaakt over het alledaagse leven in Bengalen.
Tony Gatlif is een andere regisseur die zijn eigen leefwereld als inspiratiebron heeft. Tony Gatlif is in 1948 geboren in Algerije en maakt deel uit van de Roma-gemeenschap. Voor zover ik weet is Tony Gatlif de enige regisseur die de cultuur van de Roma zo uitgebreid en liefdevol van binnenuit in beeld heeft gebracht.
De films van Tony Gatlif komen altijd heel authentiek over. De Roma hechten heel veel belang aan hun vrijheid, maar ook aan de muziek. In de films van Tony Gatlif zitten vaak mensen die op reis zijn, maar er zit vooral altijd heel veel geweldige muziek in. Om optimaal van zijn films te kunnen genieten, moet je wel van dit soort muziek houden. Ik doe dat volop.
In alle films van Tony Gatlif zijn er scenes van wisselende kwaliteit. De mooiste scenes zijn meestal degenen waarin muziek wordt gemaakt.
Heel jammer is dat Tony Gatlif zo weinig bekend is. Ik vind dat zijn films een groot publiek verdienen, ze zijn veel interessanter om naar te kijken dan de standaard Hollywood-pulp.
Mijn 3 favoriete films van Tony Gatlif zijn:
Tony Gatlif is een andere regisseur die zijn eigen leefwereld als inspiratiebron heeft. Tony Gatlif is in 1948 geboren in Algerije en maakt deel uit van de Roma-gemeenschap. Voor zover ik weet is Tony Gatlif de enige regisseur die de cultuur van de Roma zo uitgebreid en liefdevol van binnenuit in beeld heeft gebracht.
De films van Tony Gatlif komen altijd heel authentiek over. De Roma hechten heel veel belang aan hun vrijheid, maar ook aan de muziek. In de films van Tony Gatlif zitten vaak mensen die op reis zijn, maar er zit vooral altijd heel veel geweldige muziek in. Om optimaal van zijn films te kunnen genieten, moet je wel van dit soort muziek houden. Ik doe dat volop.
In alle films van Tony Gatlif zijn er scenes van wisselende kwaliteit. De mooiste scenes zijn meestal degenen waarin muziek wordt gemaakt.
Heel jammer is dat Tony Gatlif zo weinig bekend is. Ik vind dat zijn films een groot publiek verdienen, ze zijn veel interessanter om naar te kijken dan de standaard Hollywood-pulp.
Mijn 3 favoriete films van Tony Gatlif zijn:
1): Djam
2): De documentaire Latcho Drom
3): Exils
Ik heb "Djam" nu voor de derde keer in relatief korte tijd bekeken. Zoals bij alle echt goede films wordt deze film bij iedere keer opnieuw kijken beter.
Djam is een levenslustige, wereldwijze en vrijgevochten Griekse jonge
vrouw . Zij woont samen met haar stiefvader Kakourgos, die ze oom noemt,
en haar tante op het eiland Lesbos. De moeder van Djam was een befaamde
Rebetiko-zangeres en is al overleden.
Djam krijgt van haar oom de opdracht om naar Istanbul af te reizen om daar een krukas te kopen om hun boot te kunnen repareren.
In de eerste scene in Istanbul is Djam aan het buikdansen in een café vol muzikanten. Vervolgens ontmoet ze Avril, een jonge Franse vrouw die onderdak zoekt en die haar bezittingen is kwijtgeraakt. In tegenstelling tot de levenslustige Djam is Avril eerder wat teruggetrokken en erg verlegen. De vriendschap tussen Djam en Avril is het centrale onderwerp van de film.
Samen maken ze allerlei avonturen mee. Ze slapen bovenop het dak van een hotel, ze ontmoeten allerlei mensen en Djam speelt regelmatig op haar baglamadaki (een snaarinstrument) en zingt daarbij.
Er zitten een flink aantal prachtige scenes in "Djam" en een paar die een beetje wringen, maar als geheel is "Djam" een zeer aangename film om te bekijken en meer dan de moeite waard.
Ik vind "Djam" duidelijk de beste film die ik de afgelopen tijd van Tony Gatlif heb gezien. Ik vind de rol van hoofdrolspeelster Daphné Patakia één van de meest indrukwekkende vrouwelijke hoofdrollen die ik ooit in een film heb gezien. Daarbij komt dat Daphné Patakia alles kan: ze acteert geweldig, zingt prachtig, kan goed dansen en buikdansen, speelt de baglamadaki en ze ziet er ook erg goed uit. Bovendien straalt ze een enorme levenslust uit.
Djam krijgt van haar oom de opdracht om naar Istanbul af te reizen om daar een krukas te kopen om hun boot te kunnen repareren.
In de eerste scene in Istanbul is Djam aan het buikdansen in een café vol muzikanten. Vervolgens ontmoet ze Avril, een jonge Franse vrouw die onderdak zoekt en die haar bezittingen is kwijtgeraakt. In tegenstelling tot de levenslustige Djam is Avril eerder wat teruggetrokken en erg verlegen. De vriendschap tussen Djam en Avril is het centrale onderwerp van de film.
Samen maken ze allerlei avonturen mee. Ze slapen bovenop het dak van een hotel, ze ontmoeten allerlei mensen en Djam speelt regelmatig op haar baglamadaki (een snaarinstrument) en zingt daarbij.
Er zitten een flink aantal prachtige scenes in "Djam" en een paar die een beetje wringen, maar als geheel is "Djam" een zeer aangename film om te bekijken en meer dan de moeite waard.
Ik vind "Djam" duidelijk de beste film die ik de afgelopen tijd van Tony Gatlif heb gezien. Ik vind de rol van hoofdrolspeelster Daphné Patakia één van de meest indrukwekkende vrouwelijke hoofdrollen die ik ooit in een film heb gezien. Daarbij komt dat Daphné Patakia alles kan: ze acteert geweldig, zingt prachtig, kan goed dansen en buikdansen, speelt de baglamadaki en ze ziet er ook erg goed uit. Bovendien straalt ze een enorme levenslust uit.
Reacties
Een reactie posten