Deux jours, une nuit
Deux jours, une nuit (België, 2014): 91 min: Regisseurs Jean-Pierre & Luc Dardenne
In
mijn project om alle films van de broers te bekijken en te bespreken
sla ik "Deux jours, une nuit" even over. Niet omdat het geen goede film
is, maar omdat het mijn favoriete film van de broers is, die ik al
minstens 6 keer heb gezien. Ik neem mijn bespreking die ik op 28 juni
2021 heb gepubliceerd, vrijwel ongewijzigd over.
De
Belgische broers Jean-Pierre en Luc Dardenne zijn bekend geworden door een aantal
films over gewone mensen, meestal aan de onderkant van de samenleving ,
in hun geboortestreek, Seraing en Luik en omgeving.
In
"Deux jours, une nuit" heeft Sandra (een prachtige rol van Marion
Cotillard) net te horen gekregen dat ze ontslagen is. Haar 16 collega's
konden kiezen voor een bonus of dat Sandra haar werk kon behouden, de
meesten kozen voor de bonus.
Ze woont samen met haar man (Fabrizio
Rongione) en hun twee kinderen in een koopwoning. Een vriendin van
Sandra belt haar op om haar te stimuleren het besluit aan te vechten
omdat de voorman (een piepkleine rol van Olivier Gourmet) haar collega's
heeft gemaand om voor de bonus te kiezen.
Er
komt een nieuwe stemming en Sandra heeft slechts een weekend de tijd om
haar collega's ervan te overtuigen om op haar te stemmen. Ze gaat een
voor een bij hen langs om met ze te praten.
Ik
vind "Deux jours, une nuit" ondanks het kleine verhaal een geweldige
film met een onwaarschijnlijk sterke rol van Marion Cotillard als de
hoofdrolspeelster. Ik denk dat ik deze rol van haar één van de beste
vrouwelijke hoofdrollen vind die ik ooit heb gezien. Ook denk ik dat de film een bestaand probleem zeer overtuigend weergeeft.
Cambodja
The Missing Picture (Cambodja, 2013): 94 min: Kleur & zwart-wit: Regisseur Rithy Panh
Zoals
"Shoah" de film over de Holocaust is, is "The Missing Picture" de film
over de gruweldaden van de Rode Khmer in Cambodja eind jaren 70. "The
Missing Picture" is een documentair kunstwerk dat gebruik maakt van met
de hand beschilderde figuurtjes van klei om te zeggen wat eigenlijk niet
onder woorden te brengen is.
De
regisseur heeft voor het maken van deze film hulp gekregen van een
kunstenaar die honderden menselijke (en overigens ook dierlijke)
figuurtjes heeft gemaakt van klei. De beeldjes zijn ontdaan van
kenmerken die specifiek voor een persoon zouden zijn. De beeldjes worden
neergezet in het landschap of voor een decor of foto en worden dan met
vloeiende bewegingen van de camera gefilmd.
In
"The Missing Picture" wordt ook veel gebruik gemaakt van de weinige
archiefbeelden die er zijn uit de tijd van de Rode Khmer.
Archiefbeelden, veelal vol met krassen en vlekken), worden op een
prachtige manier vermengd met de beelden van de kleifiguurtjes.
Ik
vind "The Missing Picture" een absoluut meesterwerk, één van de meest
indrukwekkende films die ik ooit heb gezien. Het is een film met een
verhaal dat vertelt dient te worden en dat verhaal wordt op een zeer
kunstzinnige wijze verteld.
Reacties
Een reactie posten