Bela Tarr
Bela Tarr
Toen ik vorig jaar voor het eerst Bela Tarr's meesterwerk "Satantango"
zag was ik gelijk erg enthousiast. Dit was een van de regisseurs van wie
ik alle films wilde verzamelen en bekijken. Het verzamelen van de films
van Bela Tarr op marktplaats valt niet mee, van de 16 andere films die
hij heeft geregisseerd volgens IMDB heb ik er pas 4 kunnen kopen, die ik
alle 4 de afgelopen week heb gezien en heb besproken.
Bela Tarr is geboren in 1955 en regisseerde zijn eerste film al in 1977 toen hij pas 22 was. Zijn debuutfilm "Family Nest" is voor Bela Tarr's begrippen een vrij conventionele film. Hij is zoals alle andere films die ik van hem gezien gefilmd in zwart-wit, maar er is sprake van een verhaal en de voor hem karakteristieke lange shots ontbreken nog vrijwel geheel. Ook is er nog niet de muziek van componist Mihaly Vig en de samenwerking met de scenarioschrijver László Krasznahorkai.
Met "Damnation" uit 1988 heeft hij zijn stijl gevonden met de karakteristieke lange shots, het trage tempo en het vrijwel ontbreken van een verhaal. In deze film heeft hij ook samengewerkt met de componist Mihaly Vig en de scenarioschrijver László Krasznahorkai.
Het meesterwerk van Bela Tarr is "Satantango", een somber stemmende film van 7 uur lengte waarin vrijwel niets gebeurt, behalve dat je af en toe wat verweerde mensen in sjofele kleding door de zompige modder en in de stromende regen ziet lopen op weg naar nergens.
Bela Tarr is geboren in 1955 en regisseerde zijn eerste film al in 1977 toen hij pas 22 was. Zijn debuutfilm "Family Nest" is voor Bela Tarr's begrippen een vrij conventionele film. Hij is zoals alle andere films die ik van hem gezien gefilmd in zwart-wit, maar er is sprake van een verhaal en de voor hem karakteristieke lange shots ontbreken nog vrijwel geheel. Ook is er nog niet de muziek van componist Mihaly Vig en de samenwerking met de scenarioschrijver László Krasznahorkai.
Met "Damnation" uit 1988 heeft hij zijn stijl gevonden met de karakteristieke lange shots, het trage tempo en het vrijwel ontbreken van een verhaal. In deze film heeft hij ook samengewerkt met de componist Mihaly Vig en de scenarioschrijver László Krasznahorkai.
Het meesterwerk van Bela Tarr is "Satantango", een somber stemmende film van 7 uur lengte waarin vrijwel niets gebeurt, behalve dat je af en toe wat verweerde mensen in sjofele kleding door de zompige modder en in de stromende regen ziet lopen op weg naar nergens.
Mijn 3 favoriete films van Bela Tarr zijn:
1): Satantango
2): the Turin Horse
3): Werckmeister Harmonies
Satantango
Een
omschrijving van "Satantango" zou kunnen luiden: een Hongaarse
zwart-wit film, die Engels ondertiteld is, die 7 uur duurt met shots van
gemiddeld meer dan een minuut en waarin vrijwel niets gebeurt, behalve
dat we regelmatig wat doorleefde mannen en vrouwen in sjofele kleding
door de zompige modder en in de stromende regen zien lopen. Het klinkt
niet erg uitnodigend, zeg maar gerust saai.
Toch is niets minder waar. "Satantango" zoog mij mee in de film in een mate zoals ik dat niet eerder bij een andere film heb meegemaakt. Zoals gezegd, de shots duren lang en er gebeurt weinig en wat er gebeurt, gebeurt in een traag tempo. De shots zijn zorgvuldig gecomponeerd en zijn mooi en rustgevend om naar te kijken en al kijkend raak je (ik althans) in een soort van trance. Voeg daarbij de heel bijzondere muziek en je krijgt een film die heel anders is dan alle andere films die ik ken.
De films van Bela Tarr lijken duidelijk beïnvloed door het werk van Andrej Tarkovsky die een heel eigen filmtaal creëerde. Het lijkt ongelooflijk dat Bela Tarr het heeft aangedurfd om zo'n onconventionele film te maken en het is nog bijzonderder dat het zo'n geweldige film is geworden.
Toch is niets minder waar. "Satantango" zoog mij mee in de film in een mate zoals ik dat niet eerder bij een andere film heb meegemaakt. Zoals gezegd, de shots duren lang en er gebeurt weinig en wat er gebeurt, gebeurt in een traag tempo. De shots zijn zorgvuldig gecomponeerd en zijn mooi en rustgevend om naar te kijken en al kijkend raak je (ik althans) in een soort van trance. Voeg daarbij de heel bijzondere muziek en je krijgt een film die heel anders is dan alle andere films die ik ken.
De films van Bela Tarr lijken duidelijk beïnvloed door het werk van Andrej Tarkovsky die een heel eigen filmtaal creëerde. Het lijkt ongelooflijk dat Bela Tarr het heeft aangedurfd om zo'n onconventionele film te maken en het is nog bijzonderder dat het zo'n geweldige film is geworden.
Reacties
Een reactie posten